ευσυγχώρητος

-η, -ο (ΑΜ εὐσυγχώρητος, -ον)

αυτός που συγχωρείται εύκολα

αρχ.

ο υποχωρητικός.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + συγ-χωρώ].